Kunstenaars | stichtingopvisite

Stichting Op Visite nodigt per project kunstenaars uit om samen te werken. Hieronder een korte omschrijving en een link naar de websites van deze kunstenaars.

08-boeddha-in-een-rolstoel-leon-perlot.j

Leon Perlot studeerde aan de Academie voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch. Na zijn afstuderen heeft hij met vrienden Stichting Op Visite opgericht. Een stichting om kunst te promoten op locaties buiten het reguliere kunstcircuit.

Leon werkt met hout, gips, klei en gevonden voorwerpen van allerlei materialen. Zijn beelden bestaan vaak uit een combinatie van deze verschillende materialen.

Fotografie en film versterken elkaar. De producties van Caren Huygelen bestaan steeds vaker uit een combinatie van fotografie en film. Op deze manier krijgen haar opdrachtgevers voldoende gevarieerd beeldmateriaal om langs verschillende wegen te communiceren met hun doelgroepen.

Voor Op Visite maakte Caren de films van De Beelden in de tuin projecten.

Anna J. van Stuijvenberg is geïnteresseerd in plekken waar leven en verval dicht bij elkaar liggen. Of het nu gaat om een vervallen huis in een woonwijk of een oerplant in een verwaarloosd natuurgebied: haar oog valt op oude werelden in gecultiveerde gebieden.

Verwondering, met name in de natuur, is voor Ellen Rijsdorp een aanzet tot kijken, voelen en beleven. Ellen houdt van natuurlijke materialen, vormen waar wind, water, vuur of andere aardse elementen mee hebben gespeeld. Een stuk boomschors, steen, verweerd ijzer. De tekeningen die daar in zitten vind ze prachtig. Ze zijn haar inspiratiebronnen.

Camiela Warringa woont en werkt in Delft. Zij schildert en maakt installaties en beelden. De installatie die zij speciaal voor De Bieslandhof ontwikkeld heeft als titel ‘Uit Handen’. De handen die zij fotografeerde en verwerkt in de porseleinen plaatjes zijn alle van bewoners en van de mensen die er werken. In korte tijd deed Camiela onderzoek naar de handelingen die deze handen verrichten in de Bieslandhof. Wat doen deze handen en hoe raken ze elkaar?

Dutch photographer Theo Bos is known for his personal style, characterised by the way he combines different types of photographs to depict his subjects. Documentary based his work has developed in a increasingly personal and experimental direction to his current subjective and expressive photography. His present works reveals an open eye for beauty, for absurdity and, most of all, for hidden expression in ordinary subjects.

Tineke van Gils draait klei op een draaischijf. 'Zonder mijn liefde voor het draaien van gebruiksgoed zou ik nooit objecten zijn gaan maken zoals deze vrouwvormen. Andersom wordt mijn gebruiksgoed sterk beïnvloed door de experimenten in het vrije werk. Uitgaande van de draaischijf als middel tot vormgeving, ben ik altijd op zoek naar de grenzen van deze techniek. Daar waar het risico groot is, daar ligt mijn uitdaging; daar ontstaan vormen die niet zozeer volgens plan gaan, maar veel meer groeien vanuit een wisselwerking tussen durf en beheersing'.

riëlle beekmans, een van de medeoprichters en nu projectleider van Stichting Op Visite.

Herkenbaarheid is voor riëlle belangrijk. 'Doordat je iets herkent, kun je aanhaken en ook het onbekende deel ontdekken'. Ze zoek naar vanzelfsprekendheid om dat wat je verwacht samen te laten spelen met het onverwachte.

Pauline Fokkelman wordt ingezet als actrice, regisseuse, entertainer, performer, theatermaker, presentatrice en interviewster.
Op heel veel verschillende locaties, voor verschillende opdrachtgevers en in uiteenlopende rollen. Als actrice is ze breed inzetbaar. Ze heeft veel ervaring met interactief en verborgen theater.

Vulnerability. For Tineke van Veen this is a keyword. Her work is always balanced on the boundary between harm and preservation, safety or disaster, aggression or consolation.

De rode draad in het werk van Marian Meerbeek wordt gevormd door de elementen aarde, water, lucht en vuur. Het werk wordt speciaal gemaakt voor een locatie en ter plekke opgebouwd. De werken gaan een relatie aan met de omgeving en het publiek en verwijzen naar de geschiedenis van de plek.

Pepijn van den Nieuwendijk ’s works combine different influences. We see colorful, detailed paintings, drawings and ceramic sculptures, of dressed mice, owls, Chinese dragons and other animals and fantasy creatures.
They seem to have stepped out of a fairy tale world. The imagery is that of the comic strip, and often humorous. Yet they are anything but childlike images, that only reassure or amuse. They are not so much comical. But perhaps rather tragicomic, with a deeper meaning, which is rooted in history, or historical stories.

Hans la Hey maakt zijn beelden in karton, blik, ijzer en hergebruikt staal. Hij heeft een werkplaats waar hij ook staal kan bewerken, een smederij.

Adrie Huisman is als kunstenaar geïnspireerd door agrarische thema's. Hij maak tekeningen met bloem- en groentemotieven. Heeft Workshops uitgevoerd waarin hij mensen uitdaagt om met bloemlinten collages te maken. Adrie heeft een reis naar China gemaakt om met porselein te werken in het kader van een project met het Prinsenhof museum te Delft.

Henk de Roij ontwerpt websites, huisstijlen en andere mooie dingen.

Voor Stichting Op Visite is Henk de vormgever en fotograaf van de Beelden in de tuin projecten.

Voor Yke Prins gaat beeldhouwen over zintuigelijk contact met materialen. Haar Handen hebben een eigen leven, zij buigen, strelen, hakken en vormen materialen. In haar beelden laat ze de natuurlijke vormen van het materiaal vaak meespelen. Zoals bij het beeld 'Unending Movement' waarbij de binnenkant gebeeldhouwd is door de natuur en de buitenkant door de beeldhouwer zelf, een samenwerking tussen mens en natuur

Mary Geradts is een beeldhouwster van een plantaardige vormentaal in een bijzonder materiaal, zij werkt voornamelijk met het arbeidsintensieve zink. Mary ontwerpt allerlei vazen (de beker vorm als de trofee bij uitstek) en bloemstukken (eveneens uitermate geschikt in eerbetoon) zoals een overgroot bosje snijbloemen, monumentale vetplanten en een muurboeket.

Coby Brinkers haar werk bestaat uit keramische vormen en werk dat ze uit laat voeren in staal. Bij alle vormen gaat ze uit van dingen uit de alledaagse wereld om ons heen. Huis , stoel, schommel, trap. Coby trek aan de belijning, breng vlakken in beweging en schaf nodeloze versiering af. Zo ga ik terug naar de oervorm die daardoor opnieuw tot leven komt.

De beelden van Lina van der Lende zijn geïnspireerd op waterspuwers die je vind op gotische kathedralen. Deze beelden heten ook wel ‘gargouilles’. Veel mensen herkennen ze bijvoorbeeld van de Notre Dame in Parijs. Over de achtergrond van deze beelden doen verschillende verhalen de ronde, maar kort gezegd komt het er op neer dat ze een kwaad werende functie hebben. Ze houden ‘kwade duivelse’ krachten buiten de kerk.

Renée du Clou woont en werkt in een rijksmonument te Pijnacker. "Atelier 1647" dit is het oudste huis in Pijnacker. Op afspraak ben je van harte welkom om het te bezoeken.

Renée Du Clou zoekt naast haar atelier ook andere omgeving op om met kunst bezig te zijn en zich te laten beïnvloeden door het vreemde op dat moment.

'Eind vorige eeuw had ik het geluk om een paar keer per jaar in Bangkok te werken op de Silpakorn Universiteit. De plek en de Thaise studenten waren mij volkomen vreemd. Door de taal en verschillende cultuur was ons gevoel voor kunst verschillend en de communicatie lastig, maar iedereen was hartelijk en behulpzaam; ik leerde er veel.

In deze vreemde omgeving waar ik kon werken had ik geen materiaal en gereedschap en er was geen vooropgezet doel. Het was zoeken naar de mogelijkheden maar ik zei wel ja op het aangeboden toeval!

Ik vond stukken hout en bouwde collages. De studenten namen mij mee naar hun bronsgieter in Ayutthaya en daar heb ik de collages laten gieten'.

Willem Berkhout is verslaafd. Gelukkig niet aan drugs of alcohol, maar aan het maken van levensgrote mozaïekbeelden. Ieder vrij moment steekt de orchideeënkweker uit Schipluiden in het creëren van de meest kleurrijke kunstwerken. Zijn handen werken te langzaam voor zijn levendige fantasie. Als Willem bezig is met het ene beeld, zijn zijn gedachten alweer bij het volgende. De bonte verzameling beelden staat in zijn Beeldenkas in Schipluiden.

Ilona Senghore ’s beelden vertolken haar reflectie op de maatschappij. Haar vragen over de verhouding van de mens tot zijn omgeving – en tegenstellingen die zij meent op te merken - vertaalt zij naar vrolijke vormen, in sculpturen en schilderijen, die vervreemdend kunnen werken. Ilona ervaart de inconsequentie van handelen in ieders leven als bijna onontkoombaar, maar op 'naïeve' wijze probeert ze de toeschouwer desalniettemin aan te zetten tot zelfreflectie.